“De stempel van dynastieën is nog steeds aanwezig in kerkelijke en academische kringen”

Bernadette Angleraud: Voor historicus François Crouzet is de term van toepassing op families die hun bedrijf minstens drie generaties lang bezitten, besturen en beheren. Dit is moeilijk toe te passen in Lyon, want hoewel we enkele mooie dynastieën kunnen traceren die generaties over de eeuwen heen overspannen, zoals de Morin-Pons, de Guérins, de Gillets of de Buffaud-Robatels, hebben veel industriële families een minder rechtlijnig loopbaanpatroon gehad. Sommige routes zijn gefragmenteerd, waarbij de familie zich tijdelijk terugtrekt uit het management van het bedrijf om er later weer terug te keren, zoals het geval is bij de Descours & Cabauds of de Gattefossés. Sommige dynastieën worden gereconstrueerd omdat het, om de familiale dimensie van het bedrijf te behouden, noodzakelijk was de kring van familieleden te verbreden. Neven werden vervolgens opgeroepen, waardoor diagonale dynastieën ontstonden, zoals in het geval van Arnould Chastel, neef van Jean Coignet, of in Souchon-Neuvesel met Antoine Riboud, neef van Lucien Frachon. In andere gevallen moest de kring van rekruten verder worden uitgebreid; Yves Rinck was bijvoorbeeld een verre neef van de directeurs van Brasserie Georges. Joseph Boucaud was slechts de geestelijke zoon van chocolatier Léon Voisin. Maar soms kon de opvolging niet worden gegarandeerd en eindigde het verhaal abrupt, zoals in het geval van de Lafonts of de Trouilhets, oprichters van het merk Calor. Omgekeerd hebben sommige families een opmerkelijke productiviteit laten zien, zowel demografisch als economisch. Zo hebben soms meerdere leden van een familie hun eigen familiebedrijf opgericht dat meerdere generaties heeft standgehouden; de Seguins, de Coignets of de Rochets illustreren deze dynastieke ontluikingen.